مُنتَصِر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُنتَصِر:(نَحْنُ جَميعٌ مُّنتَصِرٌ) «مُنتَصِر» از «انتصار» (باب افتعال)، اسم فاعل به معنى «انتقام‌گيرنده و پيروزشونده» است.
در اين آيه «جميع» به معنى «مجموع» است و منظور در اين‌جا جماعتى است كه
هدف و
قدرت عمل دارند و تعبير به «منتصر» نيز تأكيدى بر اين معنى است.
بنابر اين اگر مى‌بينيم كه «نحن»
ضمیر جمع است و خبر آن «جميع» به صورت مفرد آمده و همچنين «منتصر» كه خبر بعد از خبر يا صفتى است براى جميع، اين به خاطر آن است كه «جميع» هرچند لفظا مفرد است ولى از نظر معنى جمع مى‌باشد.
به موردی از کاربرد «مُنتَصِر» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(أَمْ يَقولونَ نَحْنُ جَميعٌ مُّنتَصِرٌ) «يا مى‌گويند: «ماجماعتى متحد و پيروزيم.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(أَمْ يَقولونَ نَحْنُ جَميعٌ مُنْتَصِرٌ) كلمه جميع به معناى مجموع است، و مراد از آن يكى شدن مجتمع آنان از حيث اراده و عمل است.
و كلمه انتصار به معناى
انتقام، و يا به معناى يارى كردن يک‌ديگر است، هم چنان كه در قرآن آن‌جا كه گفتگوى مردم در
قیامت را
حکایت مى‌كند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «منتصر»، ج۴، ص ۴۶۳.
