مُغرَقون (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُغرَقون:(إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقونَ) «مُغرَقون» از مادّه
غَرَق (به فتح غین و راء) به معنای غرقشدگان و به
آب فرورفتگان است.
اين
آیه پيرامون لشكر غرقشده
فرعون دور مىزند، چرا كه
موسی (علیهالسلام) از تمام وسايل
هدایت براى نفوذ در دلهاى تاريک اين مجرمان استفاده كرد، ولى هيچ اثرى در فرعونيان نبخشيد، هر درى را مىتوانست كوبيد، ولى «عاقبت زان در برون نامد كسى» لذا مأيوس شد و چارهاى جز نفرين به آنها نديد، چرا كه
قوم فاسدى كه هيچ اميدى به هدايتشان نباشد
حق حیات از نظر آفرينش ندارند، بايد
عذاب الهى فرود آيد و آنها را درو كند و صفحه
زمین را از لوث وجودشان
پاک سازد. موسى مأمور است شبانه بندگان مؤمن
خدا يعنى
بنی اسرائیل را كه به او ايمان آورده و
دعوت او را
لبیک گفته بودند با خود
حرکت دهد و به
ساحل نیل آيد و به طرز اعجازآميزى از
نيل بگذرد و راهى سرزمين موعود يعنى
فلسطین گردد.
به موردی از کاربرد «غَرَقُ» در قرآن، اشاره میشود:
(وَ اتْرُكْ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقونَ) «هنگامى كه از دريا گذشتيد دريا را آرام و گشاده بگذار و بگذر به
یقین آنها كه در تعقيب شما مىآيند لشكرى غرق شده خواهند بود.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرمایند:
(وَ اتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْواً إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقونَ) راغب در
مفردات گفته
کلمه «رهوا» به معناى ساكنا است. و معناى جمله
(وَ اتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْواً) اين است كه از دريا به آرامش بگذر. بعضى گفتهاند كلمه «رهو» به معناى
وسعت راه است. و اين معنا
صحیح است. و جمله
(إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقونَ) تعليل جمله
(وَ اتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْواً) است. و در اين كلام
حذف و ايجاز به كار رفته و تقدير آن چنين است «فاسر بعبادى ليلا يتبعكم فرعون و جنوده حتى اذا بلغتم البحر فاضربه بعصاك لينفتح طريق لجوازكم فجاوزوه و اتركه ساكنا او مفتوحا على حاله فيدخلونه طمعا فى ادراككم فهم جند مغرقون» اى موسى بندگان مرا شبانه
حرکت بده تا فرعون و لشكريانش به تعقيب شما برخيزند، شما به دريا مىرسيد، با
عصا به دريا بزن تا راهى براى عبورتان باز شود، همين كه از دريا گذشتى،
آب را هم چنان ساكن و يا هم چنان باز و به حال خود بگذار تا فرعونيان برسند، و به اميد رسيدن به بنى اسرائيل داخل دريا شده همگى غرق شوند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مغرقون»، ج۳، ص ۳۰۸.