مُضَر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُضَر (به ضم میم و فتح ضاد) از
واژگان نهج البلاغه به معنای نام قبيله‌اى از قبایل يمن است.
این کلمه فقط یک بار در
نهج البلاغه آمده است.
مُضَر (مثل هنر) نام قبيله‌اى از قبائل «يمن» است. كه در «ربع- ربيعه» گذشت.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امیرالمومنین (علیه‌السلام) در مورد شجاعت و فضلشان می فرمایند:
«أَنا وَضَعْتُ في الصِّغَرَ بَكَلاَكِلِ الْعَرَبِ، وَ كَسَرْتُ نَواجِمَ قُرُونِ رَبيعَةَ وَ مُضَرَ.» «من به زمين زدم بزرگان عرب را و من شكستم شاخهاى قبيله ربيعه و مضر را»
این کلمه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مضر»، ج۲، ص۹۸۱.
