مُصیبَت (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
مُصیبَت (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط:
مُصیبة (لغاتقرآن)
،
صَوْب (مفرداتنهجالبلاغه)
،
صوب (مقالات مرتبط)
.
مُصیبَت
(به ضم میم و فتح باء) از
واژگان قرآن کریم
به معنای بلیّه و گرفتاری است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای مُصیبَت
۲ - کاربردها
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنای مُصیبَت
[
ویرایش
]
مُصیبَت
[۱]
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۵۸.
[۲]
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۹۵.
[۳]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۰۱.
به معنای بلیّه و گرفتاری است که به
انسان
میرسد، گوئی که
انسان
را قصد میکند.
راغب اصفهانی
گوید: اصل آن در تیرانداختن است، سپس به نائبه اختصاص یافته است.
[۴]
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۹۵.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
(
الَّذِینَ اِذا اَصابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قالُوا اِنَّا لِلَّهِ وَ اِنَّا اِلَیْهِ راجِعُونَ
)
[۵]
بقره/سوره۲، آیه۱۵۶.
(همان كسانى كه هر گاه مصيبتى به ايشان مىرسد، مىگويند: «ما از آنِ خداييم؛ و به سوى او باز مىگرديم.»)
[۶]
مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۴.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۵۸.
۲.
↑
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۹۵.
۳.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۰۱.
۴.
↑
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۹۵.
۵.
↑
بقره/سوره۲، آیه۱۵۶.
۶.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۴.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صوب»، ج۴، ص۱۵۸.
ردههای این صفحه :
مصیبت
|
مفردات قرآن
|
واژه شناسی واژگان سوره بقره
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری