مُستغفرین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُستغفرین:(وَ الْمُنفِقينَ وَ الْمُسْتَغْفِرينَ بِالأَسْحارِ) «مُستغفرین» به معنای آمرزش خواهندگان است.
اين آيه از صفات ممتاز پرهيزكاران سخن مى‌گويد
(وَ الْمُسْتَغْفِرينَ بِالْأَسْحارِ) در آن هنگام كه چشم‌هاى غافلان و بى‌خبران در
خواب است و غوغاى
جهان مادى فرو نشسته و به همين
دلیل حالت حضور
قلب و توجه خاص به ارزش‌هاى اصيل در قلب مردان خدا زنده مى‌شود به پا مى‌خيزند و در پيش‌گاه با عظمتش
سجده مى‌كنند و از گناهان خود آمرزش مى‌طلبند و محو انوار جلال كبريايى او مى‌شوند، و تمام ذرات وجودشان زمزمه
توحید سر مى‌دهد، و همان‌گونه كه با طلوع
صبح،
ظلمت شب برچيده مى‌شود و فيض عام پروردگار بر صفحه جهان مى‌نشيند، آن‌ها نيز به دنبال زمزمه‌هاى عاشقانه سحرگاهان همراه با طلوع صبح، پرده‌هاى ظلمت
غفلت و
گناه از دل‌هايشان برچيده مى‌شود و انوار
رحمت و
مغفرت و معرفت الهى بر دل‌هايشان فرو مى‌نشيند.
به موردی از کاربرد «مُستغفرین» در قرآن، اشاره می‌شود:
(الصّابِرينَ وَ الصّادِقينَ وَ الْقانِتينَ وَ الْمُنفِقينَ وَ الْمُسْتَغْفِرينَ بِالأَسْحارِ) «آن‌ها كه در مسير
اطاعت و
ترک گناه، استقامت مى‌ورزند؛ راست‌گو هستند؛ در برابر خدا
خضوع، و در راه او
انفاق مى‌كنند؛ و در سحرگاهان از خداوند، آمرزش مى‌طلبند.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند: منظور از كلمه استغفار در سحرها
نماز شب و استغفار در آن است، و روايات وارده استغفار در اسحار را به نماز شب، و استغفار در
قنوت آخرينش كه همان يک
رکعت وتر است
تفسیر نموده‌اند.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مستغفرین»، ج۳، ص ۳۳۶.
