• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غفران (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





غَفر (به فتح غین) و غُفْران (به ضم غین) از واژگان نهج البلاغه به معنای پوشاندن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند: اِستِغفار (به کسر الف و تاء) به معنای طلب غفران و اِغتِفار (به کسر الف و تاء) و مَغفِرَت (به فتح میم و راء) به معنای آمرزیدن و غَفيْرَه (به فتح غین و راء) به معنای فراوانی . حضرت علی (علیه‌السلام) در مقام نصیحت و ... از این واژه استفاده نموده است.



غَفر و غُفْران به معنای پوشاندن آمده است. «غفر الله له غفرانا» یعنی خداوند گناهان او را مستور (و عفو) کرد. «غفره یغفره: ستره»
پس غفران گناه عفو و ناپدید کردن آن است: «اِستِغفار: طلب غفران» «اِغتِفار» و «مَغفِرَت» نیز به معنای آمرزیدن است،
«غفیره» به معنای فراوانی است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در مقام نصیحت فرموده است: «الْحَذَرَ الْحَذَرَ! فَوَاللهِ لَقَدْ سَتَرَ، حتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ.» «از گناه بترسید، قسم به خدا، خداوند چنان گناهان را مستور کرده که گویی بخشوده است.» (شرح‌های حکمت: )
به کسی که گفت استغفر الله فرمود: «ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ، أَتَدْرِي مَا الاِْسْتِغْفَارُ؟ إنَّ الاْسْتِغْفَارَ دَرَجَةُ الْعِلِّيِّينَ، وَهُوَ اسْمٌ وَاقِعٌ عَلَى سِتَّةِ مَعَان...» «مادرت بر تو بگريد، آيا مى‌دانى استغفار يعنى چه؟ استغفار مقام بلند مرتبگان است و آن يک کلمه است، امّا شش معنا و مرحله دارد ...» (شرح‌های حکمت: ) آنگاه یک استغفار عرفانی بیان فرموده است.
غفیره به معنای فراوانی است. درباره حسد و غبطه فرموده است: «فإذا رَأَى أَحَدُكُمْ لاَِخِيهِ غَفِيرَةً في أَهْل أَوْ مَال أَوْ نَفْس فَلاَ تَكُونَنَّ لَهُ فِتْنَةً» «اگر یکی از شما برای برادرت زیادتی دید در اهل یا مال و یا نفس، این زیادت برای او فتنه و مایه حسد نباشد.» (شرح‌های خطبه: )


موارد زیادی از این ماده در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۸۵.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۴۲۶.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۵۲.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۵۳.    
۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۷۴، حکمت ۲۶.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص، حکمت ۲۹.    
۷. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، حکمت ۳۰.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۳۷.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۲۸.    
۱۰. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۲۸.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۱۸۵.    
۱۲. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۴۶.    
۱۳. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۱۴۱.    
۱۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۸۰، حکمت ۴۰۷.    
۱۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۵۳، حکمت ۴۱۷.    
۱۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۹، حکمت ۴۱۷.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۱.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۲.    
۱۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۵۲.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۳۶۳.    
۲۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۴۹۶.    
۲۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۵۶.    
۲۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۹، خطبه ۲۳.    
۲۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۵۶، خطبه ۲۳.    
۲۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۶۴، خطبه ۲۳.    
۲۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۷.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴.    
۲۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۷.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۴۵.    
۳۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۳۲۲.    
۳۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۳۱۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «غفر»، ج۲، ص۷۸۵.    






جعبه ابزار