مُحاذات (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُحاذات (به ضم میم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای برابری است.
مُحاذات به معنای برابری، آمده است.
برخی از مواردی که در «
نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) به
معاویه كه طالب حكومت بعد از آن حضرت بود مى‌نويسد:
«... وَ تَرَقَّيْتَ إِلَى مَرْقَبَة بَعيدَةِ الْمَرامِ نازِحَةِ الاَْعْلامِ تَقْصُرُ دوُنَها الاَْنوقُ وَ يُحاذَى بَها الْعَيّوقُ.» (تو مى‌خواهى به نقطه‌اى برسى كه از مرتبه‌ات بسيار برتر و نشانه هايش از تو دور است و عقابان بلند پرواز را ياراى پرواز به آن نيست؛ چرا كه در اوج ستارگان آسمان همچون «
عیّوق» است.)
ترجمه عبارات در «انوق» گذشت.
امام (علیه‌السلام) در
خطبه ۱۹۱ فرموده:
«... مُبْتَدِعِ الْخَلائِقِ بِعِلْمِهِ وَ مُنْشِئِهِمْ بِْحُكْمِهِ بِلا اقْتِداء وَ لا تَعْليم وَ لا احْتِذاء لِمِثالِ صانِع حَكيم وَ لا إِصابَةِ خَطأ وَ لا حَضْرَةِ مَلا» (خداوندی که ... با
دانش نا محدودش جهانيان را هستى بخشيده و با حكمتش آن‌ها را به وجود آورده؛ بدون اين‌كه در اين راه از كسى پيروى كند و يا دانش و تجربه‌اى آموزد و يا از نمونه و مانندى كه از شخص حكيمى صادر گردد
تبعیّت نمايد؛ در اين طريق
خطا و اشتباهى برايش پيش نيامده و نيز به هنگام
خلقت جمعيّتى حضور نداشته‌اند (تا با همكارى و
مشاوره با آنان خلقت را تحقّق بخشد).)
مواردی از این مادّه در نهج البلاغه به کار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «محاذات»، ص۲۶۰.
