• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُتَلَقّیان (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: مُتَلَقّیان (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: تلقی (مفردات‌قرآن)، تلقیه (مفردات‌نهج‌البلاغه).


مُتَلَقِّیان: (اِذْ یَتَلَقَّی الْمُتَلَقِّیانِ)
[۱] ق/سوره۵۰، آیه۱۷.    

«مُتَلَقِّیان» از مادّه‌ «تَلَقِّی»
[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۴۵.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۷۸.    
دو فرشته‌ای هستند که مامور ثبت اعمال انسان می‌باشند.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۲۵۶.    



(إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقّيانِ عَنِ الْيَمينِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعيدٌ)
[۵] ق/سوره۵۰، آیه۱۷.    
(به خاطر بياوريد هنگامى را كه دو فرشته راست و چپ كه ملازم انسانند اعمال او را دريافت مى‌دارند.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۱۹.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تلقى و تلقن به معناى گرفتن است و مراد از متلقيان به طورى كه از سياق استفاده مى‌شود دو فرشته‌اى است كه موكل بر انسانند، و عمل او را تحويل گرفته آن را با نوشتن حفظ مى‌كنند.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۲۰.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۴۷.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۵۵.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۱۶.    
)

۱. ↑ ق/سوره۵۰، آیه۱۷.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۷۴۵.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۷۸.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۲۵۶.    
۵. ↑ ق/سوره۵۰، آیه۱۷.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۱۹.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۲۰.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۴۷.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۵۵.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۱۶.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُتَلَقِّیان»، ص۵۰۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ق | لغات قرآن
جعبه ابزار