به معنای مجازات و اخذ به عقوبت است.
به معنی مجازات و اخذ به عقوبت است.
راغب در
مفردات گوید: در آیه
(وَ لَوْ یُؤاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ) از آن جهت از
باب مفاعله آمده که مردم نعمتها را اخذ کرده و شکر به جای نیاوردهاند مواخذه به این نحو طرفینی است.
ناگفته نماند مواخذه در تمام موارد آن در قرآن به معنی مجازات و اخذ به عقوبت است، میتوان گفت که:
مفاعله در این ماده به معنی شدّت و تاکید است و لازم نیست که
مفاعله همواره بین الاثنین باشد چنانکه در «سافرت شهرا و عاقبت اللصّ» بین الاثنین نیست، گفته راغب درست به نظر نمیرسد. ولی آیه
(اِنَ اَخْذَهُ اَلِیمٌ شَدِیدٌ) مؤید قول ما است.