مَوْتی (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَوْتی: (فَاِنَّکَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتی) «مَوْتی» از مادّه «
مَوْت»
به معنای مردگان است.
(فَاِنَّکَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتَی وَ لا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعاء اِذا وَ لَّوْا مُدْبِرینَ) (به
یقین تو نمی‌توانی صدای خود را به گوش مردگان برسانی و نه سخنت را به گوش کران هنگامی که روی برگردانند و دور شوند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
(فَاِنَّکَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتی) ...
(فَهُمْ مُسْلِمونَ) این جمله علت مطلبی را که از سیاق سابق فهمیده می‌شد بیان می‌کند، گویا فرموده: این قدر مشغول این گونه افراد سست عنصر مشو و غم بی ایمانیشان را مخور، که چرا یک دم خوشحال و یک دم مایوسند و به
آیات ما
ایمان نمی‌آورند و در آن‌ها
تعقل نمی‌کنند، چون اینان مردگانی کر و کورند و تو نمی‌توانی چیزی به ایشان بشنوانی و هدایتشان کنی؛ تو تنها کسانی را می‌شنوانی و
هدایت می‌کنی که به آیات ما ایمان داشته باشند، یعنی در این جهت‌ها تعقل کنند و تصدیق نمایند، پس تنها این گونه افراد مسلمند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَوْتی»، ص۵۶۲.
