مَمْدود (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَمْدود: (وَ جَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُوداً) «مَمْدود» از مادّه «
مَدّ» در اصل به معناى «كشيده» است
كه در اينجا ناظر به گستردگى، حجم اموال او يا كشش از نظر زمان و يا از نظر مكان است. بعضى گفته‌اند: اموال او (
ولید) به قدرى گسترده بود كه در فاصله
مکّه و طائف شتران بسيار و اسب‌هاى فراوان و مستغلات زياد داشت. بعضى گفته‌اند: باغ‌ها و مزارعى داشت كه غلات يكى تمام نشده ديگرى مى‌رسيد، به علاوه داراى صدهزار دينار طلا بود، همه اين معانى در كلمه
«مَمْدود» جمع است.
(وَ جَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا) (همان كس كه براى او مال گسترده‌اى قرار دادم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى من براى او مالى ممدود يعنى گسترده و يا ممدود به مدد نتايج و فايده قرار دادم.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مَمْدود»، ص۵۵۴.
