مَغفِرة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَغفِرة:(قَوْلٌ مَّعْروفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَيْرٌ) «مَغفِرة» به معنای آمرزیدن است.
مغفرت به معنای «
عفو و گذشت» در برابر
خشونت ارباب
حاجت است، آن‌ها كه براثر هجوم گرفتاری‌ها
پیمانه صبرشان لبريز شده و گاهى بدون هيچ‌گونه تمايل درونى سخنان خشونت‌آميزى بر
زبان جارى مى‌سازند. اين افراد در واقع از اجتماع ظالمى كه
حق آن‌ها را نداده، به اين
وسیله مى‌خواهند
انتقام بگيرند و كم‌ترين جبرانى كه اجتماع و افراد متمكن در برابر محروميت آنان مى‌توانند بكنند همين است كه سخنان آن‌ها را كه جرقه‌هاى
آتش درون آنان است با تحمل بشنوند و با ملايمت خاموش سازند. بديهى است كه تحمل خشونت آن‌ها و گذشت از برخوردهاى زننده آنان از عقده‌هايشان مى‌كاهد از اين رو اهميت اين دستور اسلامى روشن‌تر مى‌گردد.
به موردی از کاربرد «مَغفِرة» در قرآن، اشاره می‌شود:
(قَوْلٌ مَّعْروفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِّن صَدَقَةٍ يَتْبَعُهآ أَذًى وَ اللّهُ غَنيٌّ حَليمٌ) «گفتار پسنديده در برابر نيازمندان)، و عفو و گذشت از تندخويى آن‌ها)، از صدقه‌اى كه آزارى به دنبال آن باشد، بهتر است؛ و خداوند، بى‌نياز و داراى
حلم است.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
کلمه مغفرت در اصل به معناى پوشاندن است، و
غنی مقابل
حاجت و
فقر است، و
حلم به معناى سكوت در برابر سخن و يا عمل ناهنجار ديگران است. در اين آيه شريفه خداوند متعال قول معروف و آمرزيدن و
مغفرت (يعنى چشم‌پوشى از بدى‌ها كه مردم به
انسان مى‌كنند) را بر صدقه‌اى كه گوشه و
کنایه داشته باشد ترجيح داده، و اين مقابله دلالت دارد بر اين‌كه مراد از قول معروف اين است كه وقتى مى‌خواهى سائل را رد كنى با زبانى خوش رد كنى، مثلا دعايش كنى كه خدا حاجتت را برآورد.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مغفرت»، ج۳، ص ۳۳۵.
