• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَعْی (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: أمعاء (لغات‌قرآن)، معی.


مَعْی (به فتح میم و سکون عین) از واژگان قرآن کریم به معنای روده و جمع آن أَمْعاء (به فتح همزه و سکون میم) است. این واژه فقط یکبار در آیه ۱۵ سوره محمد آمده است.



مَعْى‌ به معنای روده است. امعاء جمع آن به معنای روده‌ها است.


(وَ سُقُوا ماءً حَمِيماً فَقَطَّعَ‌ أَمْعاءَهُمْ‌) «نوشانده شوند آب جوشان را، پاره كند روده‌هايشان را»


اين كلمه تنها يک بار در كلام اللّه مجيد آمده است.


۱. محمد/سوره۴۷، آیه۱۵.    
۲. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۶۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۹۵.    
۴. محمد/سوره۴۷، آیه۱۵.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۳۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۵۲.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۵۲.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۵۹.    
۹. محمد/سوره۴۷، آیه۱۵.    



قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «معی»، ج۶، ص۲۶۳.    






جعبه ابزار