أمعاء (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أمعاء: (فَقَطَّعَ اَمْعآءَهُمْ) «امعاء» جمع
«معی» (بر وزن سعی) و
«معا» (بر وزن غنا) به معنای روده است؛ و گاه به تمام آنچه در درون شکم وجود دارد نیز گفته می‌شود. و پاره شدن آنها، اشاره به شدت سوزندگی و حرارت این نوشابه وحشتناک دوزخی است.
(مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاء غَيْرِ آسِنٍ وَ أَنْهَارٌ مِن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَ أَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَ لَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَ سُقُوا مَاء حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءهُمْ) (وصف بهشتى كه به
پرهیزگاران وعده داده شده، چنين است: در آن نهرهايى از آب صاف و خالص، و نهرهايى از شير كه طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهايى از شراب طهور كه مايه لذت نوشندگان است، و نهرهايى از عسل‌مصفاست، و براى آنها در آن از همه انواع ميوه‌ها فراهم است؛ و از همه بالاتر آمرزشى است از سوى پروردگارشان! آيا اينها همانند كسانى هستند كه هميشه در آتش دوزخند و از آبى داغ و سوزان نوشانده مى‌شوند كه اندرونشان را از هم متلاشى مى‌كند؟!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
(كَمَنْ هُوَ خالِدٌ فِي النَّارِ) در اين جمله يكى از دو طرف قياس حذف شده، تقديرش اين است كه: آيا كسى كه داخل چنين بهشتى مى‌شود، مثل كسى است كه او جاودانه در آتش است. و نوشيدنيشان آبى است بسيار بسيار داغ كه روده‌هايشان را تكه تكه مى‌كند و اندرونشان را بعد از نوشيدن مى‌سوزاند؟ و نوشيدنشان هم به كراهت و جبر است، هم چنان كه فرموده:
(وَ سُقُوا ماءً حَمِيماً فَقَطَّعَ أَمْعاءَهُمْ) .
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أمعاء»، ص۷۲.
