مناجات الخائفین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مناجات الخائفین یا مناجات خداترسان از
مناجات‌های پانزده گانه است که از
امام سجاد (ع) نقل شده است. توجه به
گناهان، خوف و ترس از عذاب الهی، اظهار خوف و پشیمانی و امید به رحمت الهی از موضوعات این مناجات است.
مناجات الخائفین از
امام سجاد (ع) نقل شده و در
صحیفه سجادیه،
بحارالانوار و
مفاتیح الجنان آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز یک شنبه تعیین کرده است.
• شروع دعا به صورتی که حس ترحم مخاطب و شنونده برانگیخته شود. • بدین جهت که در
خداوند تغییر حالات و انفعال راه ندارد، این گونه سخن گفتن، باعث دریافت فزون‌تر رحمت الهی می‌گردد. • نشان دادن خود در کمال درماندگی و شرمندگی در درگاه خداوند. • باقی بودن بین خوف و رجا و حالتی کسی که نمی‌داند که عاقبت او به خیر و سعادت می‌انجامد یا به شقاوت. • امیدواری به رحمت و رأفت خداوند در کنار اقرار به گناهکاری. • اهتمام در جهت بندگی با همه اعضا و جوارح. • باز بودن درهای رحمت الهی به روی موحدان و جویندگان رحمت واسعه الهی. • درخواست مشاهده جمال خداوند از خودش. • اشتیاق داشتن به وصال خداوند. • بیقراری از فراق حق تعالی و ابراز سوز و گداز درونی برای وصال.
• مصباح، محمد تقی، سجاده های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد (ع)، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ۱۳۹۰.
• مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
• قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۷ش.
