مقید لبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مقیِّد لبّی به مقیِّد غیر لفظی اطلاق می‌شود.
مقیِّد لبّی، که مقابل
مقیّد لفظی است، مقیدی است که اطلاق دلیل را قید می‌زند، اما از مقوله
لفظ نیست، مانند
عقل ،
اجماع ،
شهرت و
سیره ؛ برای مثال، وقتی گفته می‌شود: «الماء المطهِّر» (آب پاک کننده)،
عرف متشرعه که نوعی مقید لبّی است می‌گوید مراد «آب طاهر» است نه هر آبی؛ یعنی اطلاق آن لفظ هر چند شامل آب پاک و آب
نجس است، اما در نزد متشرعه آب نجس مطهِّر نیست، از این رو گفته می‌شود مراد جدی از «الماء المطهر»، آب طاهر است، پس مراد استعمالی که اعم است به وسیله مخصصی غیر لفظی مقید می‌شود.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مقیِّد لبّی».
