• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مقوین (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مقوین (قاموس قرآن (جلد ۵))
مقالات مرتبط: مُقوین (لغات‌قرآن).


مُقْوین (به ضم میم و سکون قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای اغنیاء و فقراء هر دو است.


مُقْوین
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۶۸.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۹۴.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۵۲.    
به معنای اغنیاء و فقراء هر دو است.

نَحْنُ جَعَلْناها تَذْکِرَةً وَ مَتاعاً لِلْمُقْوِینَ‌
[۴] واقعة/سوره۵۶، آیه۷۳.    
«ما آتش را تذکاری برای آتش آخرت و متاعی برای فقراء و اغنیا کردیم.»
در مصباح گفته: قواء به فتح اول بیابان خالی است: «اقوت الدّار» یعنی خانه خالی شد.
[۵] فیومی، احمد، المصباح المنیر، ج۱، ص۲۶۹.    
در اقرب آمده: «اقوی فلان» به سه معنی است یعنی فلانی به بیابان نازل شد، فقیر گردید، غنی شد و در هر دو ضد بکار رود. پس مقوی به معنای نازل در بیابان و فقیر و غنی است.
[۶] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
به نظرم مراد از آن‌ در قرآن اغنیاء و فقراء هر دو است چنانکه در مجمع آمده است.
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۹، ص۳۷۳.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۶۸.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۹۴.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۵۲.    
۴. ↑ واقعة/سوره۵۶، آیه۷۳.    
۵. ↑ فیومی، احمد، المصباح المنیر، ج۱، ص۲۶۹.    
۶. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۹، ص۳۷۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مقوین»، ج۶، ص۶۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره واقعه
جعبه ابزار