«مقابله خلافی» قسمی از « مقابله »، و از انواع اسلوب بدیعی قرآن است که در آن دو یا چند معنا مقابل هم قرار میگیرند؛ به صورتی که مخالف هم باشند، نه نقیض؛ مانند: (وانا لا ندری اشر ارید بمن فی الارضام اراد بهم ربهم رشدا) «و ما نمیدانیم آیا درباره اهلزمین اراده شری شده یا پروردگارشان خواسته است آنان را هدایت کند؟ ».