«مقابله خلافی» قسمی از « مقابله »، و از انواع اسلوب بدیعی قرآن است که در آن دو یا چند معنا مقابل هم قرار می‌گیرند؛ به صورتی که مخالف هم باشند، نه نقیض؛ مانند: (وانا لا ندری اشر ارید بمن فی الارض‌ام اراد بهم ربهم رشدا) «و ما نمی‌دانیم آیا درباره اهل زمین اراده شری شده یا پروردگارشان خواسته است آنان را هدایت کند؟ ».
