مغالطه لفظ مفرد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مغالطه لفظ مفرد، یکی از انواع
مغالطه لفظی است.
مغالطه به دو قسم
مغالطه لفظی و
معنوی تقسیم می‌شود.
مغالطه لفظی نیز بر دو قسم است:
۱.
مغالطه لفظ مفرد؛
۲.
مغالطه لفظ مرکب.
مغالطه لفظ مفرد بر سه قسم است:
۱. گاهی
غلط و
اشتباه در جوهر و ماهیت لفظ است و منشا آن عبارت است از اشتراک لفظ میان دو یا چند معنا که
مغالطه به سبب اشتراک اسم نام دارد؛
۲. گاهی
غلط در حال و هیئت لفظ است آن هم فی نفسه یعنی در ذات هیئت نه سبب امور خارجی و منشا چنین
اشتباهی اتحاد شکل لفظ است؛
۳. گاهی
غلط در حال و هیئت لفظ است منتها منشا آن یک سلسله اموری هستند که خارج از لفظ بوده و عارض بر آن می‌شوند و آن امور خارجیه عبارت است از اعراب که منصوب را مرفوع و مرفوع را منصوب بخواند و اعجام، یعنی نقطه داشتن که هم در کتابت و هم در گفتار موضوع دارد و گاهی یک " نقطه موجب تفاوت زیادی در معنا می‌شود.
بنابر این،
مغالطه لفظ مفرد بر سه قسم است،
مغالطه اعراب و اعجام،
مغالطه اشتراک اسم و
مغالطه شکل لفظ.
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:
• مظفر، محمدرضا، المنطق.
• خوانساری، محمد، منطق صوری.
• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.
• علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
• شهاب‌الدین سهروردی، یحیی بن حبش، منطق التلویحات.
• ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات.
• خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «مغالطه لفظ مفرد»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۴/۲۰.
