مغالطه شکل لفظ
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مغالطه شکل لفظ، یکی از اقسام مغالطه لفظ مفرد بوده و عبارت است از تعدد لفظ با توجه به مشتقات گوناگون آن.
مغالطه بر دو قسم است:
۱.
مغالطه لفظی؛
۲.
مغالطه معنوی.
و مغالطه لفطی نیز بر دو قسم است:
۱.
مغالطه لفظ مفرد؛
۲.
مغالطه لفظ مرکب.
این
مغالطه مربوط است به تعدد لفظ با توجه به مشتقات گوناگون آن. اگر بین مشتقات گوناگون آن اگر بین مشتقات یک لفظ (مثلا بین
اسم فاعل و
اسم مفعول) تشخیص کامل داده نشود، خطا و مغالطه واقع خواهد شد و حکم یکی از مشتقات لفظ در مورد دیگری اعمال خواهد شد. مثلا لفظ "عدل" گاهی
مصدر و گاهی
صفت است و لفظ "خواندن" گاهی به معنای
قرائت و گاهی به معنای احضار کردن و فرا خواندن است و یا الفاظ مختار و معتاد گاهی اسم فاعل و گاهی اسم مفعول است.
مترادف‌های مغالطه شکل لفظ عبارت‌اند از: مغالطه اشتراک حال ذات لفظ، مغالطه اشتراک هیئت ذات لفظ، غلط حال ذات لفظ، غلط هیئت ذات لفظ و مغالطه در هیئت ذات لفظ، مغالطه به حال لفظ، مغالطه تصریف لفظ و مغالطه هیئت لفظ.
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:
• مظفر، محمدرضا، المنطق.
• علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
• خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «مغالطه شکل لفظ»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۴/۲۰.
