مزمار (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زَمْر (به فتح زاء و سکون میم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای خواندن با «نی» با دمیدن در آن؛ و
مِزْمار (به کسر میم و سکون زاء) آلت خواندن «نی» است. جمع این واژه
مَزامیر (به فتح میم) یا
زبور داود (علیه‌السّلام) است که از طرف
خداوند نازل گشته و همان سرودها، دعاها و اخلاقیات
حضرت داود (علیه‌السّلام) است.
امام علی (علیه‌السّلام) فقط یکبار درباره
زهد از این کلمه در
نهج البلاغه استفاده کرده است.
زَمْر به معنای خواندن با «نی» با دمیدن در آن است. در لغت آمده: «زمر الرجل زمرا و زمیرا: غنّی بالنفخ فی القصب و غیره»
مِزْمار آلت خواندن «نی» و جمع آن
مَزامیر است. مزامیر یا زبور داود (علیه‌السّلام) همان سرودها و دعاها و اخلاقیات او بود که از طرف خداوند نازل گشته بود، در تورات فعلی کتاب مزامیر داود یکی از کتاب‌های
تورات است و دارای صد و پنجاه مزبور است.
امام (علیه‌السّلام) که درباره زهد فرموده:
«وَإِنْ شِئْتَ ثَلَّثْتُ بِدَاوودَ صَاحِبِ الْمَزَامِيرِ، وقَارِىءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، فَلَقَدْ كَانَ يَعْمَلُ سَفَائِفَ الْخُوصِ بِيَدِهِ، وَيَقُولُ لِجُلَسَائِهِ: أَيُّكُمْ يَكْفِينِي بَيْعَهَا!» «اگر خواسته باشی سوّمین سرمشق را به نظر می‌آوری که داود (علیه‌السّلام) صاحب مزامیر و قاری اهل
بهشت است بافت‌های لیف خرما را با دست خود می‌بافت و به یارانش می‌فرمود: کدام یک این را از طرف من می‌فروشید؟»
(شرح‌های خطبه:
) این کلام در «خوص» نیز گذشت.
این ماده فقط یکبار در «نهج» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مزمار»، ج۱، ص۵۰۰.
