شیخ محمّدباقر بن آخوند ملّامحمّدحسین فشارکی اصفهانی، عالم فاضل، در حدود سال ۱۳۲۲ق در اصفهان متولّد شده و پس از سکونت در مدرسه صدر نزد پدر دانشمند خود و نیز استاد جلال‌الدّین همائی، حاج آقا رحیم ارباب و شیخ محمدحکیم خراسانی به تحصیل پرداخته و دو سال نیز در مشهد مقدّس از درس میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری بهره گرفت. پس از وفات پدر و قانون متحدالشکل شدن لباس در زمان رضا شاه و سخت‌گیری حکومت نسبت به روحانیّت، به اجبار از لباس روحانیّت خارج شد و به کارهای اجتماعی مشغول شد. سرانجام در سال ۱۳۷۴ق وفات یافته و جنازه به مشهد مقدّس حمل گردیده و در باغ رضوان آن شهر به خاک رفت. وی از فضلای مُبَرَّز، متین و ساعی و فهیم و اهل تهجُّد و شب بیداری بوده است.
[۱]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۳، ص۲۰۱.
