• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مجمع عمومی عادی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مجمع عمومی شرکت سهامی، از اصطلاحات علم حقوق بوده و از اجتماع صاحبان سهام تشکیل می‌شود. در تمام شرکت‌ها باید تصمیم‌های کلی که به وسیله مدیران اخذ شده و همچنین خط مشی سالیانه به اطلاع و تصویب شرکاء برسد. دارندگان سهام نیز مایل هستند از امور کلی شرکت اطلاع داشته باشند. مجمع عمومی عادی تنها وسیله‌ای است که دارندگان سهم می‌توانند نظریه خود را اعمال نمایند.
مقررات مربوط به حضور تعداد لازم برای تشکیل مجمع عمومی و آراء لازم جهت اتخاذ تصمیمات، در اساسنامه شرکت معین خواهد شد، مگر در مواردی که به‌موجب قانون تکلیف خاصی برای آن مقرر شده باشد.



شرکت سهامی سه رکن اصلی دارد، رکن تصمیم گیرنده، که مجامع عمومی شرکت هستند. رکن اداره کننده که شامل هیات مدیره می‌باشد. رکن نظارت کننده که همان بازرسان شرکت می‌باشند.
مجامع عمومی به ترتیب عبارتند از: مجمع عمومی موسس، مجمع عمومی عادی، مجمع عمومی فوق العاده.
[۱] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۷۳.

مجمع عمومی عادی: اجتماع سالانه صاحبان سهام برای تصویب حسابها و تخصیص سود و تعیین مدیران و بازرسان جدید، مجمع عمومی عادی نام دارد.
[۲] اسکینی، ربیعا، حقوق تجارت، ج۲، ص۱۱۰، شرکت‌های تجاری، تهران، سمت، ۱۳۸۰، چاپ نهم.



کلیه دارندگان سهام _ حتی اگر یک سهم داشته باشند_ حق شرکت در مجمع عمومی عادی را دارند. فرقی نمی‌کند که سهام آنها بانام یا بی‌نام، ممتاز و یا عادی باشد.
حضور نماینده و یا وکیل اشخاص حقیقی و حقوقی به منزله حضور سهامدار است
[۳] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۰۲.
فقط سهامدارانی حق ورود به مجمع را دارند که با مراجعه به شرکت ورقه ورود به جلسه را دریافت کرده باشند
[۴] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۹۹.



تشکیل مجمع عمومی عادی شامل موارد ذیل است:

۳.۱ - زمان و مکان

زمان و مکان تشکیل مجمع
[۵] لایحه قانونی ۱۳۴۷، مواد ۸۹ و ۲۵۴.
یکی از موارد مهم در مجمع عمومی است. مجمع عمومی عادی باید سالی یکبار در زمان و مکانی که در اساسنامه مشخص شده است، تشکیل شود. اگر در اساسنامه زمان تشکیل مجمع مشخص نشده باشد، هیات مدیره باید تا شش ماه بعد از سال مالی مجمع عمومی را دعوت کند و در صورت عدم پیش‌بینی مکان برگزاری جلسه، هیات مدیره در هر مکانی که تشخیص دهد جلسه را برگزار می‌کند.
اگر بر اثر فوت و یا استعفا یا سلب شرایط چند نفر از مدیران، تعداد اعضای هیات مدیره از حداقل مقرر در اساسنامه کمتر شود و تعداد اعضای علی البدل کافی نباشد، مدیران باقیمانده باید بلافاصله مجمع عمومی عادی شرکت را دعوت نمایند.
[۶] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۱۲.
[۷] خزعلی، حسین، حقوق تجارت، شرکت‌های تجاری، ج۲، ص۹۱، تهران، نشر قانون، سال ۱۳۸۵، چاپ اول.


۳.۲ - دعوت از مجمع

هیات مدیره شرکت می‌تواند از مجمع دعوت به عمل آورد. قانون به صاحبان یک پنجم سهام حق داده است که از هیات مدیره و در صورت امتناع آنها در مدت مقرر از بازرسان شرکت درخواست تشکیل مجمع را نماید و در صورت خودداری بازرسان در مهلت تعیین شده صاحبان سهام حق خواهند داشت مستقیما به دعوت مجمع اقدام کنند.
[۸] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۹۵.

روش دعوت مجمع به وسیله نشر آگهی می‌باشد. فاصله بین نشر آگهی و تشکیل مجمع حداقل ده و حداکثر چهل روز خواهد بود. در این آگهی باید دستور جلسه، تاریخ و محل تشکیل مجمع قید شود. فقط سهامدارانی حق ورود به مجمع را دارند که ورقه ورود به جلسه را دریافت کرده باشند.
[۹] لایحه قانونی ۱۳۴۷، مواد ۹۷ الی ۱۰۰.


۳.۳ - برگزاری جلسات

۱. هیات رئیسه مرکب از رئیس، یک منشی و دو ناظر است به جز منشی باید بقیه از بین سهامداران انتخاب شوند. در صورت عدم پیش بینی در اساسنامه ریاست مجمع با رئیس هیات مدیره است. به جز وقتی که انتخاب یا عزل مدیران دستور جلسه باشد.
[۱۰] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۰۱.

۲. صورت جلسه از مذاکرات و تصمیمات مجمع ترتیب داده می‌شود و به امضای هیات رئیسه می‌رسد.
[۱۱] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۰۵.

۳. حد نصاب جلسه در دعوت اول با حضور بیش از نصف سهامداران حاصل می‌شود. در صورت به حد نصاب نرسیدن، مجمع دوم با حضور هر تعداد از سهامداران که حق رای دارند، رسمیت می‌یابد.
[۱۲] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۸۷.

۴. اکثریت لازم برای اتخاذ تصمیم در مجمع عمومی عادی نصف بعلاوه یک آرای حاضران است، مگر برای انتخاب مدیران و بازرسان که اکثریت نسبی کافی خواهد بود.
[۱۳] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۸۸.
اکثریت نسبی عبارتست از مجموعه آراء فرد یا گروهی بیشتر از رقبای دیگر اما کمتر از اکثریت.
[۱۴] عرفانی، محمود، حقوق تجارت، ج۲، ص۹۷، تهران، نشر مجد، ۱۳۷۷، چاپ هشتم.

۵. اعلام تنفس زمانیست که درباره تمام موضوعات دستور مجمع اخذ تصمیم نشود و هیات رئیسه با تصویب مجمع اعلام تنفس می‌کند. تمدید جلسه، جلسه جدید نیست و حد نصاب جلسه دوم حد نصاب جلسه اول است
[۱۵] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۰۴.



وظایف و اختیارات مجمع
[۱۶] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۸۶.
[۱۷] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۸۹.
[۱۸] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۹۰.
[۱۹] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۰۸.
[۲۰] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۲۹.
[۲۱] لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۴۴.
از جمله مسائل مهم در مجامع عمومی است. مجمع عمومی عادی می‌تواند نسبت به کلیه امور شرکت بجز آنچه که در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است تصمیم بگیرد.
رسیدگی به ترازنامه و حساب‌های سال قبل و صورت دارایی، صورت حساب دوره عمل کرد سالیانه شرکت، رسیدگی به گزارش مدیران و بازرسان، تعیین میزان سود قابل تقسیم و تقسیم آن بین سهامداران و انتخاب مدیران و بازرسان شرکت، تایید معاملات شرکت با مدیران از وظایف مجمع می‌باشد. همچنین اساس نامه شرکت می‌تواند اختیارات دیگری را به مجمع عمومی عادی شرکت تفویض کند.


۱. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۷۳.
۲. اسکینی، ربیعا، حقوق تجارت، ج۲، ص۱۱۰، شرکت‌های تجاری، تهران، سمت، ۱۳۸۰، چاپ نهم.
۳. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۰۲.
۴. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۹۹.
۵. لایحه قانونی ۱۳۴۷، مواد ۸۹ و ۲۵۴.
۶. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۱۲.
۷. خزعلی، حسین، حقوق تجارت، شرکت‌های تجاری، ج۲، ص۹۱، تهران، نشر قانون، سال ۱۳۸۵، چاپ اول.
۸. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۹۵.
۹. لایحه قانونی ۱۳۴۷، مواد ۹۷ الی ۱۰۰.
۱۰. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۰۱.
۱۱. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۰۵.
۱۲. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۸۷.
۱۳. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۸۸.
۱۴. عرفانی، محمود، حقوق تجارت، ج۲، ص۹۷، تهران، نشر مجد، ۱۳۷۷، چاپ هشتم.
۱۵. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۰۴.
۱۶. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۸۶.
۱۷. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۸۹.
۱۸. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۹۰.
۱۹. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۰۸.
۲۰. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۲۹.
۲۱. لایحه قانونی ۱۳۴۷، ماده ۱۴۴.



سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «مجمع عمومی عادی»، تاریخ بازیابی ۹۹/۲/۳۱.    






جعبه ابزار