• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مجاز عرفی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: مجاز (مقالات مرتبط).

مجاز عرفی، استعمال لفظ در معنای غیر حقیقی، به مناسبت عرفی می‌باشد. و در اصول فقه کاربرد دارد.


مجاز عرفی، عبارت است از استعمال لفظ در غیر معنای موضوع له، به جهت علاقه و مناسبتی که در عرف شناخته شده است، مانند:استعمال لفظ «قرص ماه» در چهره زیبا که عرف ، ماه را با چهره زیبا متناسب می‌بیند.
[۱] آمدی، علی بن محمد، الإحکام فی اصول الأحکام، ج۱، ص۲۸.    


۱. ↑ آمدی، علی بن محمد، الإحکام فی اصول الأحکام، ج۱، ص۲۸.    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۹۴، برگرفته از مقاله «مجاز عرفی».    

رده‌های این صفحه : مجاز
جعبه ابزار