مبارزه با بدعت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله به بررسی
آیاتی می‌پردازیم که
خداوند به
پیامبرش دستور مبارزه با
بدعت را داده است.
قل من حرم زینة الله التی اخرج لعباده والطیبـت من الرزق قل هی للذین ءامنوا فی الحیوة الدنیا خالصة یوم القیـمة کذلک نفصل الایـت لقوم یعلمون.
«بگو چه کسی زینت‌های الهی را که برای بندگان خود آفریده و روزی‌های پاکیزه را
حرام کرده است؟ بگو اینها در زندگی
دنیا برای کسانی است که
ایمان آورده‌اند (اگر چه دیگران نیز با آنها
مشارکت دارند ولی) در
قیامت خالص (برای مؤ منان) خواهد بود اینچنین آیات (خود) را برای کسانی که آگاهند شرح می‌دهیم».
در این آیه با لحن تندتری به پاسخ آنها که گمان می‌برند
تحریم زینت‌ها و پرهیز از غذاها و روزی‌های پاک و حلال،
نشانه زهد و پارسائی و مایه قرب به پروردگار است، می‌پردازد و می‌گوید: ای
پیامبر بگو چه کسی زینت‌های الهی را که برای بندگانش آفریده و همچنین مواهب و روزی‌های پاکیزه را تحریم کرده است (قل من حرم زینة الله التی اخرج لعباده و الطیبات من الرزق).
اگر این امور، بد بود،
خدا نمی‌آفرید، و اکنون که برای استفاده بندگانش آفریده است چگونه ممکن است آنها را تحریم کند؟ مگر میان دستگاه آفرینش و دستورات دینی تضاد ممکن است وجود داشته باشد؟!
سپس برای تاکید اضافه می‌کند: به آنها بگو این نعمت‌ها و موهبت‌ها برای افراد با ایمان در این زندگی دنیا آفریده شده، اگر چه دیگران نیز بدون داشتن شایستگی از آن استفاده می‌کنند ولی در
روز قیامت و زندگی عالی‌تر که صفوف کاملا از هم مشخص می‌شوند، اینها همه در
اختیار افراد با ایمان و درستکار قرار می‌گیرد، و دیگران به کلی از آن محروم می‌شوند! (قل هی للذین آمنوا فی الحیوة الدنیا خالصة یوم القیامة).
ثمـنیة ازوج من الضان اثنین ومن المعز اثنین قل ءالذکرین حرم‌ام الانثیین اما اشتملت علیه ارحام الانثیین نبـونی بعلم ان کنتم صـدقین• ومن الابل اثنین ومن البقر اثنین قل ءالذکرین حرم‌ام الانثیین اما اشتملت علیه ارحام الانثیین‌ام کنتم شهداء اذ وصلـکم الله بهـذا فمن اظـلم ممن افتری علی الله کذبا لیضل الناس بغیر علم ان الله لایهدی القوم الظـلمین• قل لا اجد فی مآ اوحی الی محرما علی طاعم یطعمه الا ان یکون میتة او دما مسفوحا او لحم خنزیر فانه رجس او فسقا اهل لغیر الله به فمن اضطر غیر باغ ولا عاد فان ربک غفور رحیم• سیقول الذین اشرکوا لو شآء الله مآ اشرکنا ولا ءابآؤنا ولاحرمنا من شیء کذلک کذب الذین من قبلهم حتی ذاقوا باسنا قل هل عندکم من علم فتخرجوه لنآ ان تتبعون الا الظن وان انتم الاتخرصون• قل هلم شهداءکم الذین یشهدون ان الله حرم هـذا فان شهدوا فلاتشهد معهم ولاتتبع اهواء الذین کذبوا بـایـتنا والذین لایؤمنون بالاخرة وهم بربهم یعدلون.
«هشت جفت از چهارپایان (برای شما آفرید) از میش دو جفت و از بز دو جفت بگو آیا
خداوند نرهای آنها را
حرام کرده یا ماده‌ها را؟ یا آنچه
رحم ماده‌های آنها در برگرفته؟ اگر راست می‌گوئید (و بر تحریم آنها دلیلی دارید) به من
خبر دهید.
و از
شتر دو زوج، و از
گاو هم دو زوج، (برای شما آفرید) بگو کدامیک از اینها را خدا حرام کرده است؟ نرها را یا ماده‌ها را؟ و یا آنچه رحم ماده‌ها را در برگرفته؟ و آیا شما گواه (این تحریم) بودید، هنگامی که خدا به این موضوع توصیه کرد؟ بنابراین چه کسی ستمکارتر است از آنها که بر خدا
دروغ می‌بندند، تا مردم را از روی
جهل،
گمراه سازند، خداوند هیچگاه ستمگران را هدایت نخواهد کرد!.
به زودی مشرکان (برای تبرئه خویش) می‌گویند اگر خدا می‌خواست نه ما
مشرک می‌شدیم و نه پدران ما، و نه چیزی را تحریم می‌کردیم، کسانی که پیش از آنها بودند نیز همین‌گونه دروغ می‌گفتند و سرانجام (طعم)
کیفر ما را چشیدند، بگو آیا دلیل قاطعی (بر این موضوع) دارید؟ پس به ما ارائه دهید، شما فقط از پندارهای بی‌اساس پیروی می‌کنید و تخمین‌های نابجا می‌زنید.
بگو گواهان خود را که گواهی می‌دهند خداوند اینها را حرام کرده است، بیاورید اگر آنها (به دروغ) گواهی دهند تو با آنها (هم‌صدا نشو و) گواهی مده، و از هوی و هوس کسانی که آیات ما را
تکذیب کردند و کسانی که به
آخرت،
ایمان ندارند و برای خدا
شریک قائلند پیروی مکن».
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۸۰، برگرفته از مقاله «مبارزه با بدعت».
