مؤرج بن عمرو سدوسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مؤرج بن عمرو سدوسی (پیش از
۱۵۰-
۱۹۵ق)، از راویان، عالمان به
علم نحو،
انساب،
لغت،
شعر و
ادبیات عرب و از پیش گامان این علوم بهشمار میرفت.
ابوفید مؤرج بن عمرو بن حارث بن ثور بن سعد بن حرمله سدوسی صری عجلی، برخی نام او را مرثد ذکر کرده و مؤرج را
لقب او دانستهاند.
وی اهل
بصره و از قبیله بنی سدوس بن شیبان بود
و پیش از سال ۱۵۰ق
در بصره متولد شد
و در
مرو و
نیشابور میزیست.
در ابتدا از اعراب بادیهنشین بود و از اصول و قواعد ادبیات عرب اطلاعی نداشت، تا آنکه به بصره آمد و در درس
ابوزید انصاری حاضر شد و اولین درس را از وی فرا گرفت. سپس در درس
خلیل بن احمد نحوی شرکت جست و بر ادبیات عرب تسلط یافت و یکی از شاگردان و یاران برجسته وی گردید. ایشان از بزرگانی چون
ابوعمرو بن علاء،
شعبة بن حجاج و دیگران
حدیث شنیده و روایت کرده است. افرادی مانند
احمد بن محمد بن ابی محمد یزیدی و
نضر بن شمیل از شاگردان وی بوده و از او
کسب علم کردهاند. وی به علومی از قبیل علم نحو، انساب،
لغت، شعر
و ادبیات عرب تسلط کامل داشت و از پیش گامان این علوم به شمار میرفت.
زمانی به
مامون عباسی (خلافت
۱۹۸-
۲۱۸ق) پیوست و به همراه وی به
خراسان سفر کرد.
سرانجام ابوفید به بصره بازگشت و در همان جا وفات نمود.
سال وفاتش ۱۹۴
یا ۱۹۵ق
بوده، اما برخی گفتهاند که تا پس از سال ۲۰۰ق نیز زنده بوده است.
مؤرج دارای آثار و تالیفاتی میباشد که عبارتاند از: جماهیر القبائل المعانی الانواء فی علم السماء غریب القرآن
حذق نسب قریش
و شعر.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۹۶، برگرفته از مقاله «مؤرج سدوسی».