مؤاخذه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُؤاخَذَه یکی از
واژگان قرآن کریم به معنای مجازات و اخذ به
عقوبت است.
مُؤاخَذَه در تمام موارد آن در
قرآن به معنی
مجازات و اخذ به عقوبت است.
راغب در
مفردات گوید: در آیه
(وَ لَوْ یُؤاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ)(و اگر خداوند مردم را بخاطر ظلمشان مجازات مى‌كرد)
از آن جهت از
باب مفاعله آمده که مردم نعمت‌ها را اخذ کرده و
شکر به جای نیاورده‌اند مواخذه بدین نحو طرفینی است.
ناگفته نماند مواخذه در تمام موارد آن در قرآن به معنی مجازات و اخذ به عقوبت است، می‌توان گفت که: مفاعله در این ماده به معنی شدّت و تاکید است و لازم نیست که مفاعله همواره بین الاثنین باشد چنان‌که در «سافرت شهرا و عاقبت اللصّ» بین الاثنین نیست، گفته راغب درست به نظر نمی‌رسد ولی آیه
(اِنَ اَخْذَهُ اَلِیمٌ شَدِیدٌ) (به يقين مجازات او، دردناک و شديد است)
مؤید قول ما است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اخذ»، ج۱، ص۳۵.
