• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لیّن (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





لیّن:(فَقولا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا)
«لیّن» از مادّه لین به معنای نرمی است. به فرد خوش‌خلق و نرم‌خوى «لين العريكه» گويند.



به موردی از کاربرد «لیّن» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - لیّن (آیه ۴۴ سوره طه)

(فَقولا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى)
«و به نرمى با او سخن بگوييد؛ شايد متذكّر شود، يا از مجازات الهى بترسد.»

۱.۲ - لیّن در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند:
و مراد از اين‌كه فرمود (فَقولا لَهُ قَوْلًا لَيِّناً) اين است كه در گفتگوى با فرعون از تندى و خشونت خوددارى كنند، كه همين خويشتن دارى از تندى، واجب‌ترين آداب دعوت است.

۱.۳ - لیّن در تفسیر نمونه

مکارم شیرازی در تفسیر نمونه می فرمایند:
اصل آیه مورد بحث، درباره مأموريتى است كه خداوند به حضرت موسی (علیه‌السلام) و برادرش هارون (علیه‌السلام) مى‌دهد كه به سوى فرعون بروند و با او به نرمى سخن گويند، باشد متذكر شود يا از خدا بترسد.
«قول ليّن» (سخن نرم) تأثير و نفوذ خاصّى دارد و در طرف مقابل اثر مى‌گذارد به همين جهت به موسى و برادرش هارون تأكيد شده كه اگر با سخن نرم و ملايم با فرعون روبرو شويد و در عين حال مطالب را با صراحت و قاطعيت بيان كنيد يک احتمال اين است كه او دلايل منطقى شما را از دل بپذيرد و ایمان آورد، احتمال ديگر اين‌كه لااقل از ترس مجازات الهى سر تسليم فرود آورد و با شما مخالفت نكند و احتمال سوم اين‌كه نه متذكر شود و نه از خدا بترسد و راه مخالفت پيش گيرد كه در اين صورت اتمام حجت شده است و درهرحال بى‌فايده نيست.
به‌هرحال، نخستين دستور قرآن برخورد ملايم و توأم با مهر و عواطف انسانى است و توسل به خشونت مربوط به مراحل بعد است.
هر مكتبى بايد جاذبه داشته باشد و بى‌دليل افراد را از خود دفع نكند.
آرى ممكن است هيچ برنامه محبت‌آميزى در دل سياه بعضى اثر نگذارد و آدمى تنها از طريق خشونت وارد شود، امّا نه به عنوان يک اصل كلى و براى آغاز كار، برنامه نخستين، محبت و ملايمت است و اين همان درسى است كه آيه مورد بحث به ما مى‌آموزد.


۱. طه/سوره۲۰، آیه۴۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۵۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۱۳.    
۴. طه/سوره۲۰، آیه۴۴.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۱۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۴، ص۱۵۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۹-۳۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۰.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌ ط-دار الکتب الاسلامیه، ج۱۳، ص۲۰۸-۲۰۹.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «لیّن»، ج۴، ص ۲۳۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره طه | لغات قرآن




جعبه ابزار