لِواء (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لِواء (به کسر لام) از
واژگان نهج البلاغه به معنای عَلَم است.
این واژه فقط دو بار در «
نهج البلاغه» آمده است.
لِواء به معنای عَلَم است.
مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در
خطبه ۲۰۰ معاویه را این‌گونه توصیف کردند:
«وَ اللهِ ما مُعاوِيَةُ بِأَدْهَى مِنّي، وَ لكِنَّهُ يَغْدِرُ وَ يَفْجُرُ، وَ لَوْلا كَراهِيَةُ الْغَدْرِ لَكُنْتُ مِنْ أَدْهَى النّاسِ، وَ لَكِنْ كُلُّ غَدْرَة فَجْرَةٌ، وَ كُلُّ فَجْرَة كَفْرَةٌ، وَ لِكُلِّ غادِر لِواءٌ يُعْرَفُ بِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ.» «سوگند به خدا «معاويه» از من سياستمدارتر نيست، امّا او نيرنگ مى‌زند و مرتكب انواع
گناه مى‌شود، اگر نيرنگ ناپسند و ناشايسته نبود، من سياستمدارترين مردم بودم، ولى هر نيرنگى گناه است و هر گناهى يک نوع
کفر است، «در
قیامت هر غدّار و مكّارى پرچم خاصّى دارد كه به آن وسيله شناخته مى‌شود.»
معنى آن در «دهاء» گذشت.
خطبه‌اى است كه امام عليه السلام پس از مراجعت از
صفّین ايراد فرموده، و در آن وضع مردم پيش از
بعثت، و اوصاف
اهل بیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و سپس اوصاف مردم ديگر آمده است:
«أَطاعوا الشَّيْطانَ فَسَلَكوا مَسالِكَهُ، وَ وَرَدوا مَناهِلَهُ، بِهِمْ سارَتْ أَعْلامُهُ، وَ قامَ لِواؤُهُ.» «
شیطان را
اطاعت مى‌كردند، و به راه‌هاى او مى‌رفتند، و در آب‌خورگاه او وارد مى‌شدند؛ به
وسیله مردم نشانه‌هاى شيطان آشكار شده و پرچم او برافراشته گرديده.»
این کلمه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لوی»، ج۲، ص۹۵۶.
