لَوْی (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَوْی (به فتح لام و سکون واو) از
واژگان قرآن کریم به معنای
تابیدن است.
لَوْی لیّ به معنی
تابیدن است. «لوی الحبل» یعنی
ریسمان را تابید؛ «لوی یده- لوی راسه و براسه» یعنی دستش و سرش را چرخاند.
(وَ اِذا قِیلَ لَهُمْ تَعالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَکُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ...) «چون به
منافقان گفته شود بیائید تا
رسول خدا بر شما
استغفار کند، سرشان را از روی
تکبّر می‌چرخانند...».
(وَ اِنْ تَلْوُوا اَوْ تُعْرِضُوا فَاِنَّ اللَّهَ کانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیراً) راغب گوید: «لوی لسانه بکذا»
کنایه است از
کذب و دروغ‌سازی. ظاهرا مراد از «تَلْوُوا» در
آیه همین است، یعنی: «اگر در
شهادت دروغ گفتید یا از ادای آن سرباز زدید
خدا از آنچه می‌کنید با خبر است».
در
مجمع فرموده: به قولی معنای «تَلْوُوا» تبدیل شهادت و «تُعْرِضُوا»
کتمان آنست، چنانکه از
امام باقر (علیه‌السّلام) نقل شده است.
ایضا آیه
(وَ اِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِیقاً یَلْوُونَ اَلْسِنَتَهُمْ بِالْکِتابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْکِتابِ وَ ما هُوَ مِنَ الْکِتابِ...) یعنی: «گروهی از آنها زبان‌های خویش را به خواندن کتاب می‌گردانند تا شما
مسلمانان آن را از
تورات بپندارید حال آنکه از تورات نیست».
(اِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلی اَحَدٍ) «آنگاه که فرار می‌کردید و به کسی توجّه نمی‌نمودید»، یعنی: سرگردانده و به کسی نگاه نمی‌کردید.
(لَیًّا بِاَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فِی الدِّینِ) «برای گرداندن زبانشان در
باطل و
تحریف کلام و برای
طعن به
دین».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "لوی"، ج۶، ص۲۲۱.
