به معنای ملاصق، مجتمع و متراکم است.
(به ضم لام) به معنای اقامت، چسبیدن، ازدحام و جمع شدن آمده است.
به معنای ملاصق، مجتمع و متراکم است.
: به معنای اقامت، چسبیدن، ازدحام و جمع شدن آمده است.
) به عبادت برمى‌خاست و او را مى‌خواند، گروهى پيرامون او به شدت ازدحام مى‌كردند.)
لبد را در
آیه به ضمّ و کسر اوّل خوانده و در
قرآن‌ها به کسر اوّل است.
آن در آیه جمع
لُبْدَة به ضمّ اوّل به معنی ملاصق، مجتمع و متراکم است؛ ناگفته نماند: ازآیه ۱۶
سوره جنّ لحن کلام تغییر یافته و متوجّه
مشرکین است، لذا ضمیر «کادُوا- یَکُونُونَ» ظاهرا راجع به آنهاست. مراد از «
لِبَداً» متراکم بودن است.
در
اقرب الموارد گفته:
لِبَد هر
پشم، موی متراکم و پیچیده است، به علت چسبیده بودن بعضی به بعضی
لِبَد نامیده شده است.
ظاهرا وقت نماز خواندن آن حضرت،
کفّار برای مزاحمت و تماشا به اطرافش جمع شده و می‌خواستند از سر و کله همدیگر بالا روند، معنی آیه چنین می‌شود: «و چون بنده خدا به
نماز برخاست نزدیک بود بر او متراکم شوند.»
به نظر بعضی متراکم بودن راجع به
جنّ است و آنها برای شنیدن
قرآن اجتماع کرده، می‌خواستند از دوش همدیگر بالا روند و آیات را بشنوند و ضمیر «کادُوا- یَکُونُونَ» راجع به آنهاست. ولی سیاق آیات قبل و بعد با این نظر ملایم نیست.
