علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: كلمه زلق به معناى زلل و لغزش است، و ازلاق به معناى ازلال، يعنى صرع است، و كنايه است از كشتن و هلاک كردن. معناى آيه اين است كه: محققا آنها كه کافر شدند وقتى قرآن را شنيدند نزديک بود با چشمهاى خود تو را به زمين بيندازند، يعنى با چشم زخم خود تو را بكشند.