لَوْذ (به فتح لام و سکون واو) از واژگان قرآن کریم به معنای پناه بردن و مخفی شدن است. از مشتقات این واژه در آیات قرآنلِواذ (به کسر لام) مصدر به معنی فاعل به معنای پناه برنده و مخفی شونده است. «لِواذ» فقط یک بار در قرآن آمده است.
تسلّل خارج شدن است به طور پنهانی، موقعی که رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) مردم را به کاری دعوت می‌کردند، بعضی‌ها در پشت سر، بعضی به طور پنهانی از مسجد خارج می‌شدند. «لِواذ» مصدر به معنی فاعل است، یعنی: «خدا داناست به آنکه در پناه یکدیگر پنهانی خارج می‌شوند».
