لَدیٰ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَدیٰ (به فتح لام و دال) از
واژگان قرآن کریم به معنای
نزد است. لَدَی
ظرف مکان و
اسم جامد به معنی «عِنْدَ» است و گاهی در
زمان نیز به کار رود، چون به ضمیر اضافه شود.
لَدیٰ:
ظرف مکان و
اسم جامد است به معنی «عِنْدَ» یعنی
نزد.
در مصباح گفته: گاهی در
زمان نیز به کار رود، چون به
ضمیر اضافه شود.
(وَ اَلْفَیا سَیِّدَها لَدَی الْبابِ) «یافتند
شوهر آن زن را نزد در».
لَدَی به
اسم ظاهر اضافه می‌شود، مثل آیه فوق و نیز به ضمیر اضافه می‌شود، مانند:
(اِنَّکَ الْیَوْمَ لَدَیْنا مَکِینٌ اَمِینٌ) (تو امروز نزد ما جايگاهى والا دارى، و
امین ما هستى)
(وَ قَدْ اَحَطْنا بِما لَدَیْهِ خُبْراً) (و ما به خوبى بر آنچه نزد او بود احاطه داشتيم)
(وَ ما کُنْتَ لَدَیْهِمْ اِذْ یُلْقُونَ اَقْلامَهُمْ اَیُّهُمْ یَکْفُلُ مَرْیَمَ) (و تو در آن هنگام كه قلم‌هاى خود را براى
قرعه‌کشی به آب مى‌افكندند تا كدام يك
کفالت و سرپرستى
مریم را عهده‌دار شود، حضور نداشتى)
(اِنِّی لا یَخافُ لَدَیَ الْمُرْسَلُونَ) (كه
پیامبران در نزد من نمى‌ترسند)
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "لدی"، ج۶، ص۱۸۶.
