لَحْق (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَحْق (به فتح لام و سکون حاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای
ادراک و رسیدن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در
آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند:
لِحاق (به کسر لام) به معنای ادراک مناسب؛
لُحوق (به ضم لام) به معنای
ملازمت؛ و
اِلْحاق (به کسر الف و سکون لام) به معنای ادراک است.
لَحْق به معنی
ادراک و رسیدن است. «لَحِقَهُ و لَحِقَ بِهِ لَحَقاََ و لِحاقاََ: اَدْرَکَهُ».
لُحوق به معنی
ملازمت و
لِحاق به معنی ادراک مناسب است،
اِلْحاق به معنای ادراک،
و
لازم و
متعدّی هر دو آمده است.
(وَ آخَرِینَ مِنْهُمْ لَمَّا یَلْحَقُوا بِهِمْ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ) «و دیگران را از آنها که هنوز به آنها لاحق نشده‌اند، اوست توانا حکیم».
(تَوَفَّنِی مُسْلِماً وَ اَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ) (مرا
مسلمان بميران؛ و به
صالحان ملحق فرما)
الحاق در اینجا متعدّی است.
(قُلْ اَرُونِیَ الَّذِینَ اَلْحَقْتُمْ بِهِ شُرَکاءَ کَلَّا...) «شُرَکاءَ»
حال است از
مفعول محذوف «اَلْحَقْتُمْ» یعنی: «به من نشان دهید آنان را که به
وصف شریک، به
خدا چسباندید، نه چنین نیست».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "لحق"، ج۶، ص۱۸۴.
