لقم (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَقْم (به فتح لام و سکون قاف) از
واژگان نهج البلاغه به معنای به سرعت خوردن است و
لَقَم (به فتح لام و قاف) به معنای راه بزرگ و جادّه آشكار است.
لَقْم به معنای به سرعت خوردن است.
لَقَم (مثل شَرَف) به معنای راه بزرگ و جادّه آشكار است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره تقرّب خودش به
رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده:
«وَ يُشِمُّنِي عَرْفَهُ، وَ كَانَ يَمْضَغُ الشَّيْءَ ثُمَّ يُلْقِمُنِيهِ، وَ مَا وَجَدَ لِي كَذْبَةً فِي قَوْل، وَ لاَ خَطْلَةً فِي فِعْل.» «آن حضرت بوى خودش را به مشام من مى‌رسانيد، و
طعام را مى‌جويد و به من به طور لقمه مى‌خورانيد، از من نه در كلامى دروغى شنيد و نه در كارى خطائى ديد.»
(شرح‌های خطبه:
)
و درباره تلاش در زمان آن حضرت فرموده:
«وَ لَقَدْ كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللهِ (صلى‌الله‌عليه‌وآله)، نَقْتُلُ آبَاءَنا وَأَبْنَاءَنَا ... مَا يَزِيدُنَا ذلِكَ إلاَّ إِيمَاناً وَ تَسْلِيماً، وَ مُضِيّاً عَلَى اللَّقَمِ، وَ صَبْراً عَلى مَضَضِ الاْلَمِ.» «لقم» (مثل شرف) راه بزرگ و جادّه آشكار است. «مضض» به معنای گزيدن است، يعنى «كشتن پدران و پسران بر ما فقط ايمان و تسليم مى‌افزود و نيز رفتن بر جادّه حقّ و صبر برگزيدن درد را اضافه مى‌كرد.»
(شرح‌های خطبه:
)
«وَ لُقْمَةٌ يَغَصُّ بِهَا آكِلُهَا.» (و يا همانند لقمه‌اى است كه گلوگير مى‌شود.)
(شرح‌های خطبه:
) در «غصص» گذشت.
سه مورد از اين ماده در «
نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لقم»، ج۲، ص۹۴۷.
