لَقَب (به فتح لام و قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای نام دوم انسان است که با آن خوانده می‌شود و در آن مراعات معنی لازم است، به خلاف نام اول که شاید مرتجل و بدون مراعات معنی باشد. اَلْقاب (به فتح الف و سکون لام) جمع لقب بوده و فقط یک بار در قرآن آمده است.
نام دوم انسان است که با آن خوانده می‌شود و در آن مراعات معنی لازم است، به خلاف نام اوّل که شاید مرتجل و بدون مراعات معنی باشد، مثل امیرالمؤمنین که لقب علی (علیه‌السّلام) است. لقب دو جور است یکی بر سبیل تشریف و مدح چنانکه گفته شد دیگری بر سبیل نبز و طعن.
