• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قِفُوهُمْ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: قِفُوهُمْ (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: وقف‌ (مفردات‌قرآن)، وقف (مفردات‌نهج‌البلاغه)، وقف.


قِفُوهُمْ: (وَ قِفُوهُمْ اِنَّهُمْ مَّسْؤُلُونَ)
[۱] صافات/سوره۳۷، آیه۲۴.    

«قِفُوهُمْ» از مادّه‌ « وقف»
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۸۱.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۲۹.    
گاه به معنای متعدی استعمال می‌شود (نگه داشتن و حبس کردن) و گاه به معنای لازم (توقف کردن و ایستادن)، مصدر اولی «وقف» است و مصدر دومی «وقوف».
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۴۸.    



(وَ قِفُوهُمْ اِنَّهُم مَّسْئُولُونَ)
[۵] صافات/سوره۳۷، آیه۲۴.    
(آن‌ها را در کنار دوزخ نگه دارید که باید مورد بازپرسی قرار گیرند.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۶.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در مجمع البیان می‌گوید: وقتی کسی می‌گوید وقفت انا معنایش این است که: من ایستادم، وقتی هم بگوید: وقفت غیری معنایش این است که: من فلانی را به ایستادن و توقف وادار کردم. خلاصه کلمه وقف هم لازم و بدون مفعول استعمال می‌شود و هم متعدی، ولی بعضی از بنی تمیم وقتی می‌خواهند متعدی استعمالش کنند، به باب افعالش برده می‌گویند اوقفت الدابة؛ من حیوان را نگه داشتم و خلاصه در صورت تعدی از باب افعال استفاده می‌کنند و ثلاثی مجرد را در مورد تعدی به کار نمی‌برند و بنا به گفته وی معنای جمله و قفوهم این می‌شود که ایشان را نگه دارید و نگذارید بروند که باید بازخواست شوند و از سیاق استفاده می‌شود که این امر به بازداشت و بازخواست، در سر راه جهنم صورت می‌گیرد.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۹۹.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۳۲.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۶۶.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۸۸.    
)

۱. ↑ صافات/سوره۳۷، آیه۲۴.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۸۱.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۲۹.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۴۸.    
۵. ↑ صافات/سوره۳۷، آیه۲۴.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۶.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۹۹.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۳۲.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۶۶.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۸۸.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قِفُوهُمْ»، ص۴۴۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره صافات | لغات قرآن
جعبه ابزار