• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قِفُوهُمْ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قِفُوهُمْ: (وَ قِفُوهُمْ اِنَّهُمْ مَّسْؤُلُونَ)
«قِفُوهُمْ» از مادّه‌ « وقف» گاه به معنای متعدی استعمال می‌شود (نگه داشتن و حبس کردن) و گاه به معنای لازم (توقف کردن و ایستادن)، مصدر اولی «وقف» است و مصدر دومی «وقوف».



(وَ قِفُوهُمْ اِنَّهُم مَّسْئُولُونَ) (آن‌ها را در کنار دوزخ نگه دارید که باید مورد بازپرسی قرار گیرند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در مجمع البیان می‌گوید: وقتی کسی می‌گوید وقفت انا معنایش این است که: من ایستادم، وقتی هم بگوید: وقفت غیری معنایش این است که: من فلانی را به ایستادن و توقف وادار کردم. خلاصه کلمه وقف هم لازم و بدون مفعول استعمال می‌شود و هم متعدی، ولی بعضی از بنی تمیم وقتی می‌خواهند متعدی استعمالش کنند، به باب افعالش برده می‌گویند اوقفت الدابة؛ من حیوان را نگه داشتم و خلاصه در صورت تعدی از باب افعال استفاده می‌کنند و ثلاثی مجرد را در مورد تعدی به کار نمی‌برند و بنا به گفته وی معنای جمله و قفوهم این می‌شود که ایشان را نگه دارید و نگذارید بروند که باید بازخواست شوند و از سیاق استفاده می‌شود که این امر به بازداشت و بازخواست، در سر راه جهنم صورت می‌گیرد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. صافات/سوره۳۷، آیه۲۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۸۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۲۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۴۸.    
۵. صافات/سوره۳۷، آیه۲۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۱۹۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۳۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۶۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۸۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قِفُوهُمْ»، ص۴۴۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره صافات | لغات قرآن




جعبه ابزار