قَوْل فَصْل (مفردات‌قرآن)

قَوْل فَصْل (به فتح فاء و سکون صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای کلامِ جدا شده از شوخى و ناحق می‌باشد.

قَوْل فَصْل فصل به معنى مَفْصول است، يعنى کلامِ جدا شده از شوخی و ناحق.

به موردی از قَوْل فَصْل که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(إِنَّهُ لَقَوْلٌ‌ فَصْلٌ‌ . وَ ما هُوَ بِالْهَزْلِ‌)
معنى آیه: «حقا كه اين سخن قولى است حق، ثابت و شوخى نيست.»

۱.	↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۸۱.
۲.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۴۰.
۳.	↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۱، ص۵۲۱.
۴.	↑ طارق/سوره۸۶، آیه۱۳-۱۴.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۳۳.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۶۱.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۳.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۱۶.