• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قَرْض (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قَرْض: (تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً)
«قَرْض» در اصل به معنای قطع کردن و بریدن است و چون با واژه‌ «حَسَن» همراه شود، اشاره به جدا کردن مال از خویشتن و دادن آن در راه خیر است.



(إِن تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ) (اگر به خدا قرض الحسنه دهيد و در راه او انفاق كنيد، آن را براى شما مضاعف مى‌سازد و شما را مى بخشد و خداوند قدردان و داراى حلم است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: منظور از اقراض خداى تعالى انفاق در راه خدا است و اگر اين عمل را قرض دادن به خدا و آن مال انفاق شده را قرض حسن خوانده، به اين منظور بوده كه مسلمین را به انفاق ترغيب كرده باشد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. تغابن/سوره۶۴، آیه۱۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۶۶.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۲۶.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۲۲۳.    
۵. تغابن/سوره۶۴، آیه۱۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۵۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۵۱۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۰۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۷۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۵۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قَرْض»، ص۴۳۶.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره تغابن | لغات قرآن




جعبه ابزار