قول معروف (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قول معروف: (وَ قُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفاً) «قول معروف» (گفتار نیک و شایسته)، معنای وسیعی دارد که علاوه بر آنچه گفته شد، هرگونه گفتار باطل، بیهوده، گناه‌آلود و مخالف حق را نفی می‌کند.
(یَا نِسَاء النَّبِیِّ لَسْتُنَّ کَاَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء اِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا) (ای
همسران پیامبر! شما همچون یکی از زنان عادی نیستید اگر
تقوا پیشه کنید؛ پس به گونه‌ای هوس‌انگیز سخن نگویید که بیماردلان در شما
طمع کنند و سخن شایسته بگویید.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
(وَ قُلْنَ قَوْلًا مَعْرُوفاً) یعنی سخن معمول و مستقیم بگویید، سخنی که
شرع و عرف اسلامی (نه هر عرفی) آن را پسندیده دارد و آن سخنی است که تنها مدلول خود را برساند، (نه اینکه کرشمه و ناز را بر آن اضافه کنی تا شنونده علاوه بر درک مدلول آن دچار
ریبه هم بشود).
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قول معروف»، ص۴۴۸.
