قمار (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قمار (به کسر قاف)
گروبندی با یکدیگر را گویند.
گفته می‌شود: «
قامر الرجل
مقامرة و
قمارا: راهنه. و
القمار المقامرة».
و به عبارت دیگر
قمار گرو بندی در
بازی با آلات معروف و
معده از برای
قمار است.
«الرهن علی اللعب بشیء من الآلات المعروفة».
بالاخره هر نوع
برد و باخت به‌وسیله
اسباب مختص برای این کار و یا وسائلی که
عرفاً و
عادتاً برای این عمل به کار می‌رود،
قمار به‌شمار است.
و
جماعتی گفته‌اند: که بر بازی با اشیای مزبور
اطلاق می‌شود ولو توأم با
رهن نباشد.
جمیع انواع
قمار مانند
نرد و
شطرنج حرام است،
اجماعاً.
دلیل این
حکم آیه ذیل است:
«یا ایها الذین آمنوا انما الخمیر و المیسر و الانصاب و الازلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه...»
که غرض از
میسر،
قمار است.
شیخ انصاری اعلی الله مقامه در
مکاسبآورد:
بازی برای
غلبه کردن و
بردن چهار گونه است:
الف)
لعب و بازی با آلات معدّه برای
قمار با گروگان این نوع بدون
خلاف حرام است.
ب) بازی با آلات و اسباب
قمار بدون گروگان.
صدق قمار بر این قسم، محل تأمل و نظر است.
ج) بازی بغیر آلات و اسباب
قمار با گروگان در غیر
اسب دوانی و
تیراندازی، مانند
گروبندی برای
حمل سنگ گران.
ظاهر آن است که این قسم نیز ملحق به
قمار و
حرام است.
د)
مغالبه یا
مسابقه بدون گروگان و
عوض در غیر
سبق و
رمایه.
در این قسم نیز اکثر قائل به
تحریم شده‌اند.
جابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۱۴۱-۱۴۲.
