قماربازی (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قمار (به کسر قاف)
گروبندی با یکدیگر را گویند.
گفته میشود: «قامر الرجل مقامرة
و قمارا: راهنه.
و القمار المقامرة».
و به عبارت دیگر قمار
گرو بندی در
بازی با آلات معروف
و معده از برای قمار است.
«الرهن علی اللعب بشیء من الآلات المعروفة».
بالاخره هر نوع
برد و باخت بهوسیله
اسباب مختص برای این کار
و یا وسائلی که
عرفاً و عادتاً برای این عمل به کار میرود، قمار بهشمار است.
و جماعتی گفتهاند: که بر بازی با اشیای مزبور
اطلاق میشود ولو توأم با
رهن نباشد.
جمیع انواع قمار مانند
نرد و شطرنج حرام است،
اجماعاً.
دلیل این
حکم آیه ذیل است:
«یا ایها الذین آمنوا انما الخمیر
و المیسر
و الانصاب
و الازلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه...»
که غرض از
میسر، قمار است.
شیخ انصاری اعلی الله مقامه در
مکاسبآورد:
بازی برای
غلبه کردن
و بردن چهار گونه است:
الف)
لعب و بازی با آلات معدّه برای قمار با گروگان این نوع بدون
خلاف حرام است.
ب) بازی با آلات
و اسباب قمار بدون گروگان.
صدق قمار بر این قسم، محل تأمل
و نظر است.
ج) بازی بغیر آلات
و اسباب قمار با گروگان در غیر
اسب دوانی و تیراندازی، مانند
گروبندی برای
حمل سنگ گران.
ظاهر آن است که این قسم نیز ملحق به قمار
و حرام است.
د)
مغالبه یا
مسابقه بدون گروگان
و عوض در غیر
سبق و رمایه.
در این قسم نیز اکثر قائل به
تحریم شدهاند.
جابری عربلو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۱۴۱-۱۴۲.