قلب (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قلب: (خَتَمَ اللَّهُ عَلی قُلُوبِهِمْ) «قلب» در قرآن به معانی گوناگونی آمده است، از جمله: ۱- به معنای «
عقل و درک»، ۲- «
روح و جان»، ۳- «مرکز عواطف» و بیشتر مراد روح و عقل است.
(خَتَمَ اللّهُ عَلَی قُلُوبِهمْ وَ عَلَی سَمْعِهِمْ وَ عَلَی اَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عظِیمٌ) (
خدا بر دل‌ها و گوش‌های آنان مهر نهاده و بر چشم‌هایشان پرده‌ای افکنده شده و
عذاب بزرگی در انتظار آن‌هاست.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در جمله
(خَتَمَ اللَّهُ عَلی قُلُوبِهِمْ، وَ عَلی سَمْعِهِمْ) سیاق تغییر یافته، یعنی در اول، مهر بر دل‌ها زدن را به خودش نسبت داده ولی پرده بر گوش و چشم داشتن را به خود
کفار نسبت داده و فرموده: خدا مهر بر دل‌هاشان زده و بر گوش‌ها و چشم‌هایشان پرده است و این اختلاف در تعبیر می‌فهماند که یک مرتبه از کفر از ناحیه خودشان بوده و آن این مقدار بوده که زیر بار حق نمی‌رفته‌اند و یک مرتبه شدیدتری را خدا به عنوان مجازات بر دل‌هاشان افکنده، پس اعمال آنان در وسط دو حجاب قرار دارد، یکی حجاب خودشان و یکی حجاب خدا.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قلب»، ص۴۴۶.
