• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قطع رَحِم (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قطع رَحِم
مقالات مرتبط: قطع رحم.


قطع رحم عبارت است از بریدن از خویشاوندان و ترک احسان و مهربانی - هرچند با سلام کردن - به آنان و یا آزار رساندن به ایشان.
[۱] مازندرانی، محمدصالح، شرح اصول الکافی، ج۹، ص۴۱۴.    
[۲] مجلسی، محمدباقر، مرآة العقول، ج۷، ص۳۴۵.    

از آن به مناسبت در باب‌هایی چون هبه، نکاح و شهادات سخن گفته‌اند.


مقصود از رحم، خویشانِ - هرچند دور - نسبی‌اند. برخی مقصود از رحم را خویشان نسبی‌ای که ازدواج با ایشان حرام است، دانسته‌اند.
[۳] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۸، ص۱۸۵.    

قطع رحم حرام و از گناهان کبیره است که خداوند در قرآن کریم بر آن وعدۀ عذاب داده و قطع کنندۀ رحم را لعنت و او را دور از رحمت خویش معرفی کرده است.
[۴] رعد/سوره۱۳، آیه۲۵.    

[۵] محمد/سوره۴۷، آیه۲۵.    
[۶] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۳، ص۳۱۴.    
بنابراین، قاطع رحم عادل نیست و نمی‌تواند اموری را که عدالت در آنها معتبر است - مانند امامت جماعت - عهده‌دار شود.
[۷] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۳، ص۲۷۵.    
[۸] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۳، ص۳۱۴.    

قطع رحم، حتی نسبت به خویشاوندانی که آشکارا واجبات را ترک می‌کنند و یا محرّمات را مرتکب می‌شوند جایز نیست، مگر آنکه قطع موجب تنبّه آنان گردد
[۹] موسوی گلپایگانی، سیدمحمدرضا، مجمع المسائل، ج۱، ص۵۲۴-۵۲۶.    
و یا صلۀ رحم تایید ایشان بر گناه به شمار رود.
[۱۰] تبریزی، جواد، صراط النجاة، ج۱، ص۴۳۴.    


۱. ↑ مازندرانی، محمدصالح، شرح اصول الکافی، ج۹، ص۴۱۴.    
۲. ↑ مجلسی، محمدباقر، مرآة العقول، ج۷، ص۳۴۵.    
۳. ↑ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۸، ص۱۸۵.    
۴. ↑ رعد/سوره۱۳، آیه۲۵.    
۵. ↑ محمد/سوره۴۷، آیه۲۵.    
۶. ↑ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۳، ص۳۱۴.    
۷. ↑ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۳، ص۲۷۵.    
۸. ↑ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۳، ص۳۱۴.    
۹. ↑ موسوی گلپایگانی، سیدمحمدرضا، مجمع المسائل، ج۱، ص۵۲۴-۵۲۶.    
۱۰. ↑ تبریزی، جواد، صراط النجاة، ج۱، ص۴۳۴.    


• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۶۵۹.    


رده‌های این صفحه : رحم | شهادات | نکاح | هبه
جعبه ابزار