قساوت اصحاب اخدود (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از رذایل اخلاقی
اصحاب اخدود که در
آیات قرآن به آن اشاره شده،
قساوت است.
اصحاب اخدود، مردمانى سنگدل و بىرحم در
سوزاندن مؤمنان:
«قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ • النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ • إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ • وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ؛
مرگ بر
شکنجهگران صاحب گودال (
آتش). آتشى عظيم و شعلهور! هنگامى که در کنار آن نشسته بودند. و آنچه را با مؤمنان انجام مىدادند (با خونسردى و قساوت) تماشا مىکردند!»
جمله «و هم على ما يفعلون ...» در موضع حال از ضمير «إذ هم عليها قعود» است و حضور اصحاب اخدود در مراسم آدمسوزى و نظاره آن صحنه، نشانگر سنگدلى و قساوت قلب آنان است.
قساوت قلب اصحاب اخدود در سوزاندن
مؤمنان، موجب گرفتار شدن به
نفرین خداوند:
«قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ • النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ • إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ • وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ؛
مرگ بر شکنجهگران صاحب گودال (آتش). آتشى عظيم و شعلهور! هنگامى که در کنار آن نشسته بودند. و آنچه را با مؤمنان انجام مىدادند (با خونسردى و قساوت) تماشا مىکردند!»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۳، ص۲۵۱، برگرفته از مقاله «اهل قساوت (اصحاب اخدود)».