قرینه (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

قرینه به شیء همراه کلام، و راهنمای مخاطب به مراد جدّی متکلّم اطلاق می‌شود.

---

قرینه از « مقارنه » گرفته شده، و به معنای هر چیزی است که همراه کلام بوده و مخاطب را به آن معنایی که مراد جدی متکلم است، راهنمایی می‌کند؛ به بیان دیگر، هر آن چیزی است که به مطلوب اصلی متکلم اشاره نموده و بیان گر مراد جدی او است، به گونه‌ای که اگر آن نباشد، معنای دیگری که مراد متکلم نیست، افاده می‌گردد.

۱.۱ - نکته

قرینه یا صارفه است که کلام را از معنای حقیقی به معنای مجازی آن سوق می‌دهد و یا معیِّنه است که یکی از معانی مشترک لفظی را تعیین می‌نماید، چنان که در اصول فقه ، خاص ، قرینه برای عام ، و مقیِّد، قرینه برای مطلق است (چه قرینه متصل باشد چه منفصل ).

---