قاعده یُستَباحُ بالتَیَّمُم ما یُستَباحُ بالطهارَةِ المائیة
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاعدۀ یُستَباحُ بالتَیمُم ما یُستَباح بالطهارَة المائیة از
قواعد فقهی به معنای اینکه هر عملی که با
وضو یا
غسل مباح و جایز میگردد، با
تیمّم نیز مباح میشود.
از آن در باب
طهارت سخن گفتهاند.
در مواردی که استعمال
آب برای طهارت (وضو یا غسل) بر اثر عذری امکانپذیر نباشد، برای اعمال مشروط به طهارت، همچون
نماز، تیمّم مشروعیت پیدا میکند در این موارد، تیمّم همان کارکرد و اثر را دارد که وضو یا غسل دارد و
مکلف میتواند با آن نماز و هر عمل مشروط به طهارت را به جا آورد.
در صورتی که مکلف به جهت عذری تیمّم کند، به
قول مشهور، تا زمان بقای عذر، اثر آن باقی است و مکلّف میتواند با آن، هر عمل مشروط به طهارت را انجام دهد، مانند
نماز قضا،
نماز مستحب، دخول و توقف در
مسجد و
مسّ خطوط قرآن، مگر آنکه تیمّمش با عروض حدثی، همچون
بول یا خروج منی باطل شود که باید دوباره برای آن اعمال تیمّم کند، لیکن تیمّمی که به سببی خاص، مانند ضیق وقت نماز، انجام گرفته، از این حکم مستثنا است و مکلّف تنها همان نماز را میتواند با تیمم به جا آورد، نه دیگر اعمال مشروط به طهارت را.
مستند قاعده روایاتی است که بر مضمون آن دلالت دارد.
•
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهمالسلام)، ج۶، ص۴۵۸.