• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعده کُلُّ ما فِی الإنسان واحدٌ فَفیهِ الدّیة

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قاعده کُلُّ ما فِی الإنسان واحدٌ فَفیهِ الدّیة
مقالات مرتبط: دیه.


قاعدۀ کُلُّ ما فِی الانسان واحدٌ فَفیهِ الدّیة از قواعد فقهی به معنای اینکه هر عضوی که در انسان یکی است، در آن دیه کامل ثابت است.
قاعدۀ فوق برگرفته از روایتی است که به این مضمون وارد شده است.
[۱] شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۳۳.    
[۲] حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۹، ص۲۸۷.    

به آن در باب دیات استناد کرده‌اند.


بعضی اعضای بدن تک‌اند، مانند زبان، بینی و آلت تناسلی.
در از بین بردن این‌گونه اعضا دیۀ کامل ثابت است؛
[۳] طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۱۴، ص۲۴۹.    
[۴] طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۱۴، ص۲۵۹.    
[۵] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۱۹۰.    
[۶] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۲۰۹.    
[۷] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۲۹۱.    
چنان‌که به گفتۀ جمعی در از بین بردن منافع این‌گونه اعضا، همچون عقل، سخن گفتن و چشیدن نیز قاعده جاری است،
[۸] شهید ثانی، مسالک الافهام، ج۱۵، ص۴۵۰-۴۵۱.    
[۹] طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۱۴، ص۲۹۹.    
[۱۰] طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۱۴، ص۳۰۶.    
لیکن برخی در شمول قاعده نسبت به منافع اشکال کرده و در مواردی از قبیل چشیدن که جز قاعدۀ یاد شده، دلیلی دیگر بر ثبوت دیه کامل وجود ندارد، قائل به ارش شده‌اند.
[۱۱] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۳۱۱ - ۳۱۲.    


بر حجّیت و اعتبار قاعده به روایاتی که به همین مضمون وارد شده، استناد کرده‌اند.
[۱۲] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۳۱۱-۳۱۶.    
[۱۳] شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۲۵۸.    
[۱۴] سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذب الاحکام، ج۲۹، ص۱۷۵.    


۱. ↑ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۳۳.    
۲. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۹، ص۲۸۷.    
۳. ↑ طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۱۴، ص۲۴۹.    
۴. ↑ طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۱۴، ص۲۵۹.    
۵. ↑ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۱۹۰.    
۶. ↑ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۲۰۹.    
۷. ↑ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۲۹۱.    
۸. ↑ شهید ثانی، مسالک الافهام، ج۱۵، ص۴۵۰-۴۵۱.    
۹. ↑ طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۱۴، ص۲۹۹.    
۱۰. ↑ طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۱۴، ص۳۰۶.    
۱۱. ↑ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۳۱۱ - ۳۱۲.    
۱۲. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۳۱۱-۳۱۶.    
۱۳. ↑ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۱۰، ص۲۵۸.    
۱۴. ↑ سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذب الاحکام، ج۲۹، ص۱۷۵.    


• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۶، ص۳۳۳.    


رده‌های این صفحه : دیات | قواعد فقهی
جعبه ابزار